zdzierać z kogoś

См. также в других словарях:

• zdzierać – zedrzeć [drzeć] skórę — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś pod względem materialnym, narzucając zbyt wysokie ceny, opłaty, pobierając wysokie podatki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzeć skórę z klientów. Z kogoś zdarli skórę pośrednicy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdzierać — 1. Zdzierać gardło, głos a) «głośno i dużo mówić, krzyczeć lub śpiewać aż do ochrypnięcia»: Halo, młodzi ludzie, proszę podejść bliżej. Gardło sobie zdzieram opowiadając o dziejach Malborka, a wy szepczecie na boku i nic do was nie dociera. Z.… …   Słownik frazeologiczny

• zdzierać skórę z kogoś — żąać za coś zbyt wygórowanej opłaty; stosować zawyżone ceny; oszukiwać finansowo Eng. To charge someone too much; to deceive financially; to swindle …   Słownik Polskiego slangu

• drzeć [zdzierać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kogoś} {{/stl 8}}skórę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyzyskiwać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Właściciele lokali drą skórę z wynajmujących je handlowców. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łupić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, łupićpię, łupićpi, łupićpiony {{/stl 8}}– złupić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemocą, bezprawnie przywłaszczać sobie czyjeś mienie, ograbiać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łyko — n II, N. łykokiem; lm D. łyk «złożona tkanka roślin naczyniowych przewodząca substancje organiczne» ◊ rzad. Drzeć, zdzierać z kogoś łyko, łyka «bez skrupułów ściągać, wyciągać od kogoś pieniądze; wyzyskiwać kogoś» □ Drzyj łyka, kiedy się drą… …   Słownik języka polskiego

• maska — ż III, CMs. maskasce; lm D. maskasek 1. «osłona twarzy w formie twarzy ludzkiej lub pyska zwierzęcego, występująca także jako motyw zdobniczy; zasłona z otworami na oczy kryjąca całą twarz lub jej część, stosowana również w teatrze, zwłaszcza w… …   Słownik języka polskiego

• zedrzeć — dk XI, zedrzećdrę, zedrzećdrzesz, zedrzećdrzyj, zdarł, zdarty, zdarłszy zdzierać ndk I, zedrzećam, zedrzećasz, zedrzećają, zedrzećaj, zedrzećał, zedrzećany 1. «ciągnąc, szarpiąc, odrywając zdjąć zewnętrzną warstwę, usunąć osłonę czegoś; zsunąć,… …   Słownik języka polskiego

• drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …   Słownik języka polskiego

• skóra — ż IV, CMs. skórze; lm D. skór 1. «zewnętrzna powłoka ciała kręgowców, pełniąca funkcję ochronną, biorąca udział w termoregulacji, oddychaniu, wydalaniu (pot) i gospodarce wodnej; zawiera receptory wrażliwe na dotyk, ucisk, ciepło, zimno, ból oraz …   Słownik języka polskiego

• łupić — ndk VIa, łupićpię, łupićpisz, łup, łupićpił, łupićpiony 1. «bezprawnie, siłą zabierać komuś mienie, rabować, grabić; ciągnąć z czegoś nadmierne zyski; odzierać kogoś z pieniędzy» Banda łupiła domy. Paskarze łupili biedaków. 2. przestarz.… …   Słownik języka polskiego